rozwalać

rozwalać
{{stl_3}}rozwalać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}rɔzvalaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}rozwalić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}rɔzvaliʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}rozbijać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}einschlagen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}zertrümmern {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}rozwalić komuś głowę {{/stl_22}}{{stl_14}}jdm den Kopf einschlagen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}rozrzucać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}durcheinander schmeißen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}rozpadać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}kaputt gehen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}niedbale siedzieć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}lümmeln {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}flegeln {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}pej {{/stl_30}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • rozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwalaćam, rozwalaća, rozwalaćają, rozwalaćany {{/stl 8}}– rozwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozwalaćlę, rozwalaćli, rozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwalać się – rozwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozsypywać się; rozlatywać się; niszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwalające się domy. But ci się całkiem rozwalił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwalać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something …   Słownik Polskiego slangu

  • rozwalać się — 1) Przestać działać; psuć się Eng. To fail or become inoperative; to fall into destruction 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) Złamać się lub popsuć Eng. To get broken or damaged …   Słownik Polskiego slangu

  • rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… …   Słownik języka polskiego

  • walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …   Słownik języka polskiego

  • burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… …   Słownik języka polskiego

  • demolować — ndk IV, demolowaćluję, demolowaćlujesz, demolowaćluj, demolowaćował, demolowaćowany «burzyć, niszczyć, rozwalać» Demolować (jakieś) urządzenia, instalacje. W ataku szału demolował pokój. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… …   Słownik języka polskiego

  • burzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, burzyćrzę, burzyćrzy, burzyćrzony {{/stl 8}}– zburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować rozpadanie się czegoś wybudowanego; rozwalać, rujnować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • demolować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, demolowaćluję, demolowaćluje, demolowaćany {{/stl 8}}– zdemolować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niszczyć coś materialnego w sposób gwałtowny, brutalny; rozwalać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Demolować po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”